Ik was in de energiewereld. Een wereld van eenzijn. Het is de wereld die je ervaart al je overlijdt en weer een wordt met het AL. Ik mocht er even kijken, voelen en ervaren en het was prachtig! Een plek vol diepe vreugde en liefde. Een plek waar echt alles deel van het geheel is en er geen oordeel, pijn of verdriet is. Ik zag hoe mijn partner naar mij keek en ik doorzag alle lagen die daar achter zaten. Ik zag wel 5 verschillende emoties tegelijk die allemaal in hem speelden. Ik zag hoe wat hij zei direct opgenomen werd in het veld om mij heen en dat mijn gedachte daarover daar bijvoegde. Ik zag hoe alles om elkaar heen draaide en één was. Ik was er nog steeds geheel mijzelf. Mijn bewustzijn. Mijn herinneringen. Alles dat ik ken als MIJ. Maar ik was geen man, geen vrouw, Ik had geen lichaam meer. Ik had geen leeftijd meer en geen lichamelijke klachten meer. Ik was enkel nog een zuiver bewustzijn vol vreugde en een diep weten.
Ik overzag alles. Ik zag hoe wij oordelend in het leven staan. Onze continue keuze tussen wat goed voor ons is en wat niet. We worden door het leven daartoe gedwongen in onze duale maatschappij. Hierdoor ontwikkelen we een oordeel want wat niet goed voor ons is wijzen wij af. Maar ik zag dat vanuit het Al gezien je niets af kunt wijzen want dan wijs je iets van jezelf af. Elke gedachte van jezelf gaat op in het energetische veld en voegt zich bij de gedachten van alles andere mensen. En elk idee of gedachte die ik weer had was tot mij gekomen uit die verzameling. Hoe kon ik hier over oordelen? Want wat was van mij en wat niet? Er was geen scheiding. Ik kon niet aangeven wat bij mij hoorde en wat bij een ander hoorde. Ik kon enkel ALLES accepteren. Ik zag de lagen eronder, onder het AL. Het zijn de lagen waarop wij ervaren. Hoe wij in situaties komen die we als fout of pijnlijk benoemen. Ik zag hoe dit in het AL slechts een ervaring is en meer niet en dit er juist moest zijn om zo tot het geheel te komen.
Als je gaat zien en voelen dat alles één is dan ga je begrijpen dat er geen goed of fout is. Ik kon vanuit de Al positie afdalen naar de deeltjes positie. Naar de Vorm. Ik voelde er wat het was om iets daar te ervaren en het maakte niet uit wat het was. Of dit nou iets wat wij als fout beschouwen of dat het iets is dat wij als goed beschouwen. Het gaat puur om de ervaring. Het hele leven geeft ons de en na de andere ervaring. Leuke en minder leuke, maar probeer ze eens te zien als enkel ervaringen? En dat die ervaringen een emotie geven? Want meer zijn ze niet. Wij als mens koppelen er een verhaal aan vast. Je voelt verdriet opkomen en gelijk denk je: oh, dat is dat verdriet van toen, Toen die en die dat zei en dat en dat gebeurde. Maar het gaat niet om het verhaal. Het verhaal eromheen laat ons enkel de emotie eronder continue voelen. En dat terwijl een emotie enkel even gezien wil worden puur vanwege de ervaring en meer niet. De volgende keer dat er een emotie opkomt, laat deze dan toe. Wees er gewoon even helemaal één mee. gewoon ZIJN. Geen gedachte erover , maar enkel het gevoel even ZIJN. Je zult zien dat de emotie na 1,5 minuut al weer wegebt. Het is gezien en als je dit vaker met die emotie doet dan verdwijnt het op een gegeven moment. Of beter gezegd; je bent er helemaal één mee geworden. Je merkt dan dat je er geen verhaal meer bij hoeft te vertellen. Je gaat het gebeurde zien alsof het los van je staat. Het enige dat je overhoudt eraan is een dieper gevoel van acceptatie en dit leidt weer tot liefde en tot vreugde.
Want elke ervaring is er zodat jij bewuster wordt van jezelf. dat je gaat zien hoe je in je leven staat. Want al die ervaringen zijn je levenspad dat nodig is om bewust te worden van jezelf. Zodat je gaat zien wie je bent en hoe jij in het leven staat. Dat je gaat begrijpen dat jij hierin veel kan betekenen en invloed hebt. Je bent een prachtig en ontzagwekkend mooi wezen! Dank je wel lieve mooie ziel voor jou bijdrage aan mijn geluk.
Wil jij meer over je ziel weten? Doe dan de studie je ziel leren kennen