Zelfliefde

Als we het over persoonlijke ontwikkeling hebben dan staat zelfliefde met stip op één. Het allerbelangrijkst in het leven is liefde en om die liefde te ervaren moet je beginnen bij jezelf.
Maar hebben we eigenlijk wel zelfliefde en hoe ontwikkelen we dat. Hoe herken je een gebrek aan zelfliefde?

Het lagere denken

Een gebrek aan zelfliefde is te herkennen aan hoe je tegen jezelf praat. Ben je wel aardig tegen jezelf of vind je jezelf regelmatig dom, stom, raar, lelijk enz.
Je maakt een fout en denkt gelijk: “Oh wat stom van mezelf.”
Dit is afkomstig uit je lagere denken.
Door te oordelen over je eigen gedrag toon je weinig tot geen zelfliefde.
Ook hoe jij je kleedt, verzorgt, hoe je naar je lichaam kijkt, hoe je naar je intelligentie kijkt wat je eet en drinkt en doet. Hierin kun je ook signalen vinden of je wel van jezelf houdt.

Of heb je veel goedkeuring van anderen nodig om je goed te voelen? Ons ego wil ons hier weleens misleiden. Zo kan het zijn dat jij denkt dat je ergens toch heel goed in bent en dat je daar trots op bent. Je laat mensen misschien ook weten dat je dit goed kan want je hebt hun waardering nodig. Je denkt dat je op dit stuk van jezelf houdt, maar hier is de misleiding. Want als je de waardering van een ander nodig hebt om van jezelf te houden dan is dit geen zelfliefde. Integendeel. Het laat zien dat je juist niet van jezelf houdt. Je hebt er de buitenwereld voor nodig.

Verantwoordelijkheid

Het begint bij dat we gaan inzien hoe ongelofelijk veel wij hebben geprojecteerd en ontkent.
De volledige verantwoordelijkheid voor onszelf nemen gaat vaak gepaard met een toenemend gevoel van zelfbeschuldiging. Door deze zelfbeschuldigingen aan het licht brengen, kunnen we het dan eindelijk gaan helen door onszelf met zelfliefde te accepteren zoals we zijn, met al onze vermeende gebreken en onvolkomenheden. Kijk dus naar jezelf en onderzoek waar je jezelf beschuldig of niet accepteert.

Onze onvervulde behoeften

We hebben onvervulde behoeften. Het zijn behoeften van ons innerlijke kind die we vroeg in ons leven hebben verstoten, die er niet mochten zijn en die nu weer gevoeld mogen gaan worden. Het is van groot belang deze behoeften serieus te gaan nemen, te gaan herkennen, erkennen en ze zelf te gaan vervullen. Dus door zelfliefde kunnen we al onze behoeften zelf vervullen en hier liggen de mogelijkheden tot bevrijding, tot heling door inzicht en begrip. Zoek diep in jezelf naar die behoeften. Zoek waar jij nog waardering zoekt in de buitenwereld en besef dat je die niet nodig hebt. Je bent een pracht wezen en niemand is perfect. Iedereen is anders en uniek. En je eigen behoeftes vervullen heeft niets met egoïsme te maken. Want wat je niet bezit kun je ook niet geven.

Alleen toestemming nodig van jezelf

Zelfliefde is jezelf toestemming geven. De toestemming om tevreden te zijn met onszelf, om de kritiek op ons gedrag te mogen negeren, en zo te zien dat we in de basis prachtig en helemaal goed zijn.

Het komt slechts door conditionering dat we eerst door iemand anders gewaardeerd moeten worden, dat we het idee hebben dat we er mogen zijn, vóór we dat zelf durven te voelen. Pas nadat de ander laat blijken dat je bijzonder bent, durf je het zelf te vinden. Het deel van jouw intense verlangen geeft je zo onbewust toestemming van jezelf te houden, maar jíj doet het. En dat is dan ook de hele truc bij zelfliefde: je hebt alleen maar toestemming nodig van jezelf.

Het stelt je in staat de meest verheven versie van jezelf te worden zonder jezelf met anderen te vergelijken. Met zelfliefde komen we in een staat van; vergeving, acceptatie, mededogen, je eigen behoeftes vervullen, niet veroordelend zijn, verwondering, onvoorwaardelijke liefde en overgave. Als we werkelijk een vervuld en liefdevol leven verkiezen, dan zou zelfliefde je meest verheven keuze moeten zijn.